วันอาทิตย์ที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2553

บทความฉันขอยืนอยู่ตรงนี้

ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ที่ไม่ใกล้

คอยห่วงใยรักเธออยู่ห่าง-ห่าง

ตรงที่นี้ไม่มีเธอจึงอ้างว้าง

น้ำตาหล่นรินบ้างบางเวลา

ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ตรงที่เก่า

ที่ ที่ เงาแห่งความเหงาเฝ้าถามหา

เผื่อเธออยากหันกลับยามอ่อนล้า

คืนย้อนมาหนุนตักคนภักดี

ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ที่มองเห็น

โดยขอเป็นกำลังใจให้ที่นี่

แค่ได้รักเธอไกล-ไกลสักนาที

ความรานร้าวที่มีได้ผ่อนคลาย

ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ด้วยความหวัง

และจะยังรักต่อไปไม่ห่างหาย

รักของฉันนั้นเป็นดั่งเม็ดทราย

แม้คลื่นคลายเกลียวซัดยังมัดใจ

ฉันขอยืนอยู่ในส่วนที่เป็น

ฉันไม่จำเป็นต้องผูกพันกันก็ได้

เธอก็อยู่ในโลกของเธอต่อไป

ไม่เรียกร้องสิทธิ์ใด ใด ให้กลับคืน

ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้อย่างเจียมตัว

เพราะในหัวใจเธอมีใครอื่น

จะไม่ก้าวล่วงล้ำจนกล้ำกลืน

แค่ได้ยืนมองไกล-ไกล..พอใจแล้ว